Tag Archives: senin

Kav

otomobil birden çıkıyor yoldanbir deniz kıyısında duruyorbüyü bıçağı koparıyor onu gri harmanili kayalardanyalnız sırtlarından sezilen haçlı erleri kayalardankayalar kapatıyor onun arkasını somdüşünceyle şekerlendirilmedengünse eriyor yön yön van goghsu bir kırmızılıkkirazların ve güllerin tifoya kardeş çıkan rengikokuları bile kıpkırmızı olan günlerinve otomobilden inen sensin iki avcunda denizÇevrene üşüşen zeytin ağaçlarıarkandan ininler o kimlerdir ki avuçlarına gülüyoroluşa… Read More »

Giderken

bilerek mi yanına almadın giderken başının yastıkta bıraktiği çukuru güveniyordum oysa ben sevgimize vapur iskelesi ya da tren istasyonundaki saatin dogrulugu kadar beni senin gibi bir de annem terketmisti ki göbegimde durur onun yoklugundan bana kalan çukuru……..

Beni Unutma

bir gün gelir de insan en sevdiği hatıraları bile bari sen her gece yorgun sesiyle saat on ikiyi vurduğu zaman beni unutma Çünkü ben her gece o saatlerde seni yaşar ve seni düşünürüm hayal içinde perişan yürürüm sen de karanlığın sustuğu yerde beni unutma o saatlerde serpilir gülüşün bir avuç su gibi içime, ey yar… Read More »

İstanbul Yoktu Sen Olmasan

ben nice İstanbul?lular gördüm sana gelinceye kadar kirli paçavralara benzerdi insanları dostluktan, vefadan yoksun. bölünmüş, dağılmış, parçalanmış ve herbiri kendi ağırlığıyla ezilmiş, yorgun. yüzümde dolaşan birer iğrenç böcekti gözleri bir tutsam yapışır kalırdı ellerime en çirkin yerleri evlerinde bulduğum yalnızlık sokaklarında bulduğum upuzun bir kahırdı. günler boyunca bir başka karanlık gelirdi karanlığın biri kaybolunca güneşler… Read More »

Sevi şiiri

ben senin en çok sesini sevdimbuğulu çoğu zaman, taze bir ekmek gibiÖnce aşka çağıran, sonra dinlendirenbana her zaman dost, her zaman sevgili ben senin en çok ellerini sevdimbir pınar senrinliğinde, küçücük ve ak paknice güzellikler gördüm yeryüzündeen güzeli bir sabah ellerinle uyanmak ben senin en çok gözlerini sevdimkah çocukça mavi, kah inadına yeşilaydınlıklar, esenlikler, mutluluklarhiç… Read More »

Ben bir eylül sen haziran

bir eyluldu baslayan icimdeagaclar dokmustu yapraklarinicimenler sararmistirengi solmustu tum cicekleringokyuzunu kara bulutlar sarmistikatar katar gidiyordu kuslar uzaklaradeli deli esiyordu ruzgardagilmisti yazdan kalan ne varsayasanmamis bir mevsim gibiydi bahar neydi o bir zamanlarsevmisligim, sevilmisligimo heyheyler, o delismenlikler neydine bu kadere boyun egmisligimne bu acidan korlasan yurekne bu kurumus nehir; gozyasimonumdeki dizboyu karanliklar da nene bu ardimdaki… Read More »