Tag Archives: kuslar

Emirganda Çay Saati

ceragan sarayindan buyukdereye usumek sonbaharinda eski cinarlarin uzadigi yerlerde gizlice aksamlarin baslayip adeta kendini dinlemeye kafeslerin ardinda bol gozlu bir kadin ansizin giydirilmis ipek feraceye bir cay yalnizligi emirgandan oteye degdikce isindigi yaldizli bardagin nedimden yansimasi tatyos efendiye tenha bir genc kiz sesiyle hicazkarin kuytularda curudugu bagdadi yalilarin yorgun sarmasiklariyla sarkmis bahceye soguk kuslar gibi… Read More »

Kuslar Ötmeden

kuslar ötmeden uyanirim. vakit seher vakti, zaman dar. her yer alaca karanlik içerisinde. disarda rüzgar uguldar, içerde gözlerim kaçan uykuyu kovalar… beyaz dolabin, beyaz çekmecesine takilana kadar. kuslar ötmemistir hâlâ… seni yazdigim günlük gelir elime çekmeceyi açtigimda. orta sayfasinda senin resmin. sayfalar çevrilir birer birer, ve resmine ulastigimda, hersey tükenir… hersey anlamini yitirir, mânasini kazanir.… Read More »

Ayrılık günü

ben nice ayriliklar gordum omrumcekuslar gordum; kirilmis kolu, kanadiayri dusmus sevdiginden kuslar gordumhic bir ayrilik bana bu kadar komadi ayriligin bir agridir vurur sakalarimdave buyur gozlerimde bir okyanus kadarderinden ses verir icimde bir telsonra, birdenbire kirilir, kopar yeryuzu cekilir altindan ayaklarimingecer basima coken bir tavan gibi gokyuzudurmadan calinir kulaklarimdasarkilarin en huzunlusu seni alip uzaklara giden… Read More »

Ben bir eylül sen haziran

bir eyluldu baslayan icimdeagaclar dokmustu yapraklarinicimenler sararmistirengi solmustu tum cicekleringokyuzunu kara bulutlar sarmistikatar katar gidiyordu kuslar uzaklaradeli deli esiyordu ruzgardagilmisti yazdan kalan ne varsayasanmamis bir mevsim gibiydi bahar neydi o bir zamanlarsevmisligim, sevilmisligimo heyheyler, o delismenlikler neydine bu kadere boyun egmisligimne bu acidan korlasan yurekne bu kurumus nehir; gozyasimonumdeki dizboyu karanliklar da nene bu ardimdaki… Read More »