Tag Archives: seni

Bir Öyküydü Benimkisi..

Bir Öykü’ydü Benimkisi.. önce buğulanan bir rüya.. ardı sıra geçmeyen geceler.. karanlıklar içinde anlamsızlığa dağılan bilinçaltı kelimeleri.. bir kördüğüm gibi idi sözcükler..  hep kördüğüm idi düşlerin arasına gizlenen kelimelerin götürdüğü yollar..

Saat 21-22 Şiirleri

ne güzel şey hatırlamak seni:ölüm ve zafer haberleri içinden,hapisteve yaşım kırkı geçmiş iken.. ne güzel şey hatırlamak seni:bir mavi kumaşın üstünde unutulmuş olan elinve saçlarındavakur yumuşaklığı canımın içi İstanbul toprağının..İçimdeki ikinci bir insan gibidir seni sevmek saadeti..parmaklarının ucunda kalan kokusu sardunya yaprağının,güneşi bir rahatlıkve etin daveti: kıpkızıl çizgilerle bölünmüş sıcak koyu bir karanlık..ne güzel şey… Read More »

Bence sen de şimdi herkes gibisin

gözlerim gözünde aşkı seçmiyoronlardan kalbime sevda geçmiyorben yordum ruhumu biraz da sen yorÇünkü bence şimdi herkes gibisin yolunu beklerken daha dün gecekaçıyorum bugün senden gizlicekalbime baktım da işte iyiceanladım ki sen de herkes gibisin büsbütün unuttum seni eminimmaziye karıştı şimdi yeminimkalbimde senin için yok bile kinimbence sen de şimdi herkes gibisin 334 (1918) –yaz– kadıköy

Tahirle Zühre Meselesi

tahir olmak da ayıp değil zühre olmak da hatta sevda yüzünden ölmek de ayıp değil, bütün iş tahir?le zühre olabilmekte yani yürekte. mesela bir barikatta dövüşerek mesela kuzey kutbunu kefe giderken mesela denerken damarlarında bir serumu ölmek ayıp olur mu? tahir olmak da ayıp değil zühre olmak da hatta sevda yüzünden ölmek de ayıp değil.… Read More »

Karıma Mektup

bir tanem! son mektubunda: -başım sızlıyor yüreğim sersem!- diyorsun. -seni asarlarsa seni kaybedersem,- diyorsun, -yaşayamam!- yaşarsın, karıcığım, kara bir duman gibi dağılır hatıram rüzgarda; yaşarsın, kalbimin kızıl saçlı bacısı, en fazla bir yol sürer yirminci asırlılarda ölüm acısı. Ölüm bir ipte sallanan bir ölü. bu ölüme bir türlü razı olmuyor gönlüm. fakat emin ol ki,… Read More »

Çocuklarımıza Nasihat

hakkındır yaramazlık. dik duvarlara tırman yüksek ağaçlara çık. usta bir kaplan gibi kullansın elin yerde yıldırım gibi giden bisikletini.. ve din dersleri hocasının resmini yapan kurşunkaleminle yık mızraklı İlmihalin yeşil sarıklı iskeletini.. sen kendi cennetini kara toprağın üstünde kur. coğrafya kitabıyla sustur, seni «hilkati Âdem»le aldatanı.. sen sade toprağı tanı toprağa inan. ayırdetme öz anandan… Read More »