İsmail?in kitabını okuyorum üç gecedir ateşler içindeki dünyada bir neferin ölüme at koşturan rüzgârını duyuyorum managua yanıyor, her yanım ateşler içinde yanıyor bir çocuk sevgiyle okşanmaktan ve temkinli olmak yakışmazdı sana zaten augusto ve sen ey idris ismail?in ölümü küçümseyen dostu “yediğin kurşundan bir gümbürtü kaldı ki bana!..”roma?da navona alanında bırakıp ismail?i telzaatar?a dönüyorum gecikmiş… Read More »
sesimden arındım ve ufku bir harmani gibi giyindim kahraman bir korkaktım kavmimin kadim tarihinde ki onlar için umutsuzluk kendim için haramiydim böyle bilindiydi bu hikâye yarından bugüne kaldıydı tersine akan bir ırmaktım sözün şaşkın serinliğinde kendi deltasında boğulandım ve sizi sevmiyorum ey kavmim yakın beni rüzgârın ıslığa islığın hükme döndüğü yerde derim ki ey kavmim,… Read More »
ayrılıkların puslu aynasındadır bekleyişlerin solgun yüzübekleyişler ki demlenişidir sabrındamıtır sessizliği ve üzüncü damıtır gurbetin kavruk memesindenve emzirirhasretin yanık yüzlü çoçuğunu sen ey sabrın ve üzüncün dervişi başını zamanın göğsüne koy ve dinle yalnızlığın iç çekişlerini yalnızlıklar ki suskun bir akşam üstüdür usulca örtülecektir gecenin sessiz tülünüve düşecektir ince bir rüzgarlahüznün harmaniyesi ey yenilgilerin bezgin kuşususkunun… Read More »
otomobil birden çıkıyor yoldanbir deniz kıyısında duruyorbüyü bıçağı koparıyor onu gri harmanili kayalardanyalnız sırtlarından sezilen haçlı erleri kayalardankayalar kapatıyor onun arkasını somdüşünceyle şekerlendirilmedengünse eriyor yön yön van goghsu bir kırmızılıkkirazların ve güllerin tifoya kardeş çıkan rengikokuları bile kıpkırmızı olan günlerinve otomobilden inen sensin iki avcunda denizÇevrene üşüşen zeytin ağaçlarıarkandan ininler o kimlerdir ki avuçlarına gülüyoroluşa… Read More »
bir gün gelir de insan en sevdiği hatıraları bile bari sen her gece yorgun sesiyle saat on ikiyi vurduğu zaman beni unutma Çünkü ben her gece o saatlerde seni yaşar ve seni düşünürüm hayal içinde perişan yürürüm sen de karanlığın sustuğu yerde beni unutma o saatlerde serpilir gülüşün bir avuç su gibi içime, ey yar… Read More »
– i – ne tuhaftır şu insanlar kimi zincirler içinde hür kimi esir olmaktan bahtiyar kimi de benim gibi bin bir şeyi düşünür ne tuhaftır şu insanlar kimini yel alır, su götürür kiminin çilesi sürer mezara kadar kimi de gününü gün etmeyi düşünür – ii – İnsan insanın kadrini bilmezmiş meğer anlaşılamadı gitti mısralarım Çünkü;… Read More »