1 yetmiş iki gündür bir dolapta kilitliyim. yalnızca anahtardeliğinden hava giriyor ve ölü bir ışık sızıyor içeri. yalnızlık hiç de tanrısal değil, görkemli değil. o yalnızca geçmişle gelecek, ölümle yaşam arasında kocaman bir karanlık nokta. geçmişi ve geleceği olmayan, ölümle yaşam arasında irinli bir leke yalnızlık denilen. Şimdi ne varsa, anahtar deliğinden sızan havayla ışıkta…… Read More »
filler mezarlığında fil ölüleri ve belki birkaç da şiir bulursunuz ki o şiirler kendi ölümlerini sezen birer kuğuydular kuytu sularda
sözün yine hep aşktan yanaysa sevgilim sen sakla bir kaçağı belki yorgun ve yaralıdır hâlâ ölüm basmıştır son sığınağı sus ve sadece dinle sessizliği perdeleri çek ışıkları söndür bir selam bir haber gönderir belki sesleri hiç duyulmayan dostlar bir cigara sar bitlis tütününden bir çay demle sonra, anısı kalsın bekle başında onun sabahadek belki benim… Read More »
saçlarını gittikçe kısalttığın günlerde sen söylemiştin bu sözleri unutmadım -her aşk bir ayrılık gizler, ayrılıklarsa bir merhabanın sıcaklığını taşır kendisinde kalıcı olan hiçbir şey yok diyordun an?lar var yalnız ömrü karşılayan Şimdi sımsıcak bir kar yağıyor yine yüreğimin üstüne yağıyor hiç durmadan ellerin nasıl da üşüyor, bozacının karlı sesi doluyorken odamıza hava gittikçe kirleniyor bu… Read More »
bu vadideki karanlığı ve büyük soğuğu düşün b. brecht gitmek. bir hançeri inceltip okyanusa daldırmak isteği ya da düşebilmek atlasların dışına ki ey kalbim yalnızsın bu yolculukta da gitmek. o kaos duygusu, aklın sarsıntılarla yorgun düşüşü bilincin kamaşması belki de. rehin bırakılacak bir şey yok unuttuklarından başka. gitmek. bir büyü gibi saran ağrılar yumağı, kışkırtılmış… Read More »
kuru bir ot gibi yaşıyorum gözlerden uzak patika bir yolun kıyısında tek suçum sap olmamak baltanın kanlı oyunlarına ama yine de umut dolu kalbim belki bir dişi kuş taşır beni diye daldaki yuvasına