Ayla Dikmen Anlamazdın; Sevilirken bilmedin mi? Ben söylerken gülmedin mi? Falımızda hasret var, ayrılık var demedim mi? Anlamazdın anlamazdın, Kadere de inanmazdın. Hani sen acı veren kalpsizlerden olamazdın? Dilerim ki mutlu ol sevgilim, Ben olmasam bile hayat gülsün sana. Günahım boynunda, ağlayan bir çift göz bıraktın arkanda. Kalbim bomboş kaldı sanma, Acılar geçer zamanla. Aşka… Read More »
demirhane bacası ki yağmurda ümitsiz ve müntekim dururdu. ve rüzgâr ki kendini kaldırıp kaldırıp demirhane bacasına vururdu. ve siyah bir yelken gibi gece rüzgârdayken, sahip değilken ağaçlar dallarına, kuşlar kanatlarına, ve çekerken karanlıktan yıldırımları toprak, insanlar ve âletler bırakıp kaldırımları derin uykulardayken bir zemin katında bir çocuk doğdu. yıldızlar teker teker deste deste yandılar. yıldızlar,… Read More »
duvar dibindeydiler bi bakış baktışimdi ışık yıllarında yaşıyor o çiçekler heyt bu kadına can veren tanrımsarı bir yatışı var bütün çarşaflardan ayrı. gelirim demişti bugün içingözlerim güneş saatinde. (sevgi duvarı)
kumtaneciği kaçtı diye gözüne emir veren generalin iki dakika daha cok yaşadı insanları o şanslı kentin — — —
o düğün gecesi mardin?de çektirdiğimiz resim benden söz eder. yüzüm, bu öksüz ülkenin bütün sabrını kuşanmış Örtülmüş perdeleri gülümsemenin demek mardin?de biraz akşammış… o kent hala albümlerden, kadir?den ve lütfü?den birisi sevgilisi tutuklu bir genç kız kederinden birisi gidilemeyen kentlerden nar mevsiminden söz eder. ve yürürüz, yürümek her bahar papatya kokularıyla sarhoş sonra merakla açtığım… Read More »