berfinim, içimin güler yüzü, yaşanılası iklimim hoşgeldin. (adımın çapraz yazılması kimin umrunda.. denize düşen yılana öykünür biraz da…) bir aralık sızıverdin işte ömrümüzün en gevrek zamanı… çıt diyor kırılıyoruz, öfke kadar saydamız o zamanlar ve kırılgan bıçak kadar! kızım demeyi öğrettiğin için o tanrısal kokun ve gülüşündeki baban için ki hala zilleri çalıp kaçmak istiyorduk… Read More »
harran ovasında,kızıl güneşin altında çapa sallardın, daha küçük yaşlarda. ter yüzünden şıpır şıpır akardı, akardı ama yinede bırakmazdın,çapayı elinden. adamlar ağaç gölgesinde,tütün yakar, sen kızıl güneşte çapa. bir garip tecelli işte. büyüdün on dördüne geldin, bu sefer yürek yakar oldun,hasibe bilirim telli duvaklı gelinlikti hayalin. komşu kızı rahimeyle konuşurdun düğününü. daha çocuk yaşlarda. bilemezdin Çakırın… Read More »