bir akşam konuğum ol
oturup konusalım biz bize
anıların çubuğunu yakıp
uzatalım geceyi biraz.
geçmişe bir el sallayıp
yaşanan günleri konusalım
ve günlerin üstüne çöken
dumanlı, isli havalardan
kendimize daha az zaman
ayırsak da olur geceden
cünkü boğulabilir insan
yalnız kendini düsünmekten
kapağı açılmayan kitaplar
unutulmuş aşklar gibidir
kitaplardan söz edelim
ve onların gizli kalmış
sessiz tadlarından
sabaha doğru perdeyi
aralayıp ufka bakalım
ve bir çocuk gibi
hayretle seyredelim
güneşin kızıllığını
konuşulmadan kalan
daha çok şey vardı
diye düşünerek çıkalım
güneşle kucaklaşan balkona
Üşütmesin sabah serinliği
bir bardak demli çay
burukluğu gibi kalsın
gecenin ve sabahın tadı
yaşasın anılarımızda
konuğum ol, oturup
konuşalım bir akşam
ve uzatalım geceyi
sözün çubuğunu yakarak