yazılırken ayrılık aşkların büyülü şarkısına alnım kar, başım duman, kirpiklerimde çiğ burada yatıyorum… burada! uzaklarda o kadın gülümsüyor kalbi buruk anılarda… “kal” diyorum: yamacında; bir yüzü bana kararırken dünyanın şafak söküyor senin yanında yenilme ve düşürme sen yüzünü kahrın inzivasına…
seviyormusun artık söyle, ellerin diline düştük, ben rezil oldum, sende kepaze. alemi varmıydı, dün bana saksı attın, hemde içi çiçekli, ağır geldi, kafama, ee.. sanada baktım, artık söyle, seviyormusun be, ne olur bir şey de, geçemez oldum evinin önünden, camında çiçek görünce, hemde saksılı, eyvah be, geliyor şimdi. İçinde çiçek, dışında saksı, sanamı bakayım, çiçekli… Read More »