acıyla kıvrandım günlerce.
geceleri uyumazdım düşünmekten.
sabah olmakta bilmezdiki zaten
sevgin yüreğimden,yüzün aklımdan,
Çıkmadı yıllarca,
Çok aradım çok.
ay ışığında yürüyorum,bir gece,
dalmışım gidiyorum.
nereye bende bilmiyorum,öyle gidiyorum işte.
hüzün bastı gene içimi,
bir kendimi dinliyorum,bir sesliği.
soğukmuş fark edemedim,
ayazda çıkmış,üşümüş yüreğim.
büzüşüp kalmışım köşe başında,
sabah güneşle uyandım,
aydınlandı yüreğim birden.
Öten kuşlar,açan güller gördüm.
beyaz bulutlar ve gülen insanlar gördüm,
yıllar sonra,
ben o sabah yaşama geri döndüm.