Tag Archives: kalem

Lâl oldum…

gece oldugunda seni aydinlatan hilal oldum. uykuya daldiginda rüyanda gördügün hayal oldum. sana yakin olayim diye, damarlarinda dolasan kan oldum; bir hâl oldum sana kavusayim diye, hamal oldum seni tasiyayim diye, ve saçlarina dokunayim diye, tenini oksayan rüzgar oldum. lâl oldum… mum gibi eriyip aktiginda seni saran alev oldum. kisin soguk ayazlarinda seni koruyan duvar… Read More »

Anadolu

beşikler vermişim nuha salıncaklar, hamaklar, havva anan dünkü çocuk sayılır, anadoluyum ben, tanıyor musun? utanırım, utanırım fukaralıktan, ele, güne karşı çıplak… Üşür fidelerim, harmanım kesat. kardeşliğin, çalışmanın, beraberliğin, atom güllerinin katmer açtığı, Şairlerin, bilginlerin dünyalarında, kalmışım bir başıma, bir başıma ve uzak. biliyor musun? binlerce yıl sağılmışım, korkunç atlılarıyla parçalamışlar nazlı, seher-sabah uykularımı hükümdarlar, saldırganlar,… Read More »