Tag Archives: daima

Karıma Mektup

bir tanem! son mektubunda: -başım sızlıyor yüreğim sersem!- diyorsun. -seni asarlarsa seni kaybedersem,- diyorsun, -yaşayamam!- yaşarsın, karıcığım, kara bir duman gibi dağılır hatıram rüzgarda; yaşarsın, kalbimin kızıl saçlı bacısı, en fazla bir yol sürer yirminci asırlılarda ölüm acısı. Ölüm bir ipte sallanan bir ölü. bu ölüme bir türlü razı olmuyor gönlüm. fakat emin ol ki,… Read More »

Şahmaran

sedef, safir ve kör uyku, dünden kalan bir aynaya vuruyor düş gibi ve kâhinin her remil atışında ölüm kara değil, karada havada ve suda ağlayan narım da çatladı çünkü ben Çocuklarımı kaybediyorum dağlarda dağlar ki ceylan yurdu, bir gülistan olsun içindi düşerse yolu Şahmaran?ın ve anılardır diye bilinen Şahmaran belleğin derin kuyusundaki uykusunu bir hançerle… Read More »

Soluk Soluğa

büyük aşklar yolculuklarla başlar ve serüvenciler düşer bu yollara ancak onlar ki dünyanın son umudu soyları tükenen birer çılgındırlar ne bir adresleri vardı onların yeryüzünde ne de aşktan başka bir sığınakları ama yaşarlar dünyanın dört bir yayında Ölümle alay ederler sanki nerede beklenirse oradaydılar bir kez bile gecikmediler ömür boyu neydi onları ordan oraya savurup… Read More »