hakkındır yaramazlık. dik duvarlara tırman yüksek ağaçlara çık. usta bir kaplan gibi kullansın elin yerde yıldırım gibi giden bisikletini.. ve din dersleri hocasının resmini yapan kurşunkaleminle yık mızraklı İlmihalin yeşil sarıklı iskeletini.. sen kendi cennetini kara toprağın üstünde kur. coğrafya kitabıyla sustur, seni «hilkati Âdem»le aldatanı.. sen sade toprağı tanı toprağa inan. ayırdetme öz anandan… Read More »
sevgilimsin, kim olduğunu düşünmeye vaktin yok, yapacak işleri düşünmekten kalabalığın içinde kalabalıktan biri gecenin içinde bir yıldız, yitip gitmiş çocukluk gibi sevgilimsin, ak dişlerini öpüyorum, aralarında bir mısra gizli dün geceki tamamlanmamış sevişmeden sevgilimsin, boğuk aşkım, kanayan gençliğim uçuruyorum seni çocukluğuna doğru kanatların yorulur, ter içinde kalıyorsun gece yanıbaşımda bağırarak uyanıyorsun her sabah el sallıyorum… Read More »
sen akşamlar kadar büyülü, sıcak rüyaların kadar sade, güzeldin, başbaşa uzandık günlerce ıslak Çimenlerinde yaz bahçelerinin. Ömrün gecesinde sükun, aydınlık boşanan bir seldi avuçlarından bir masal meyvası gibi paylaştık mehtabı kırılmış dal uçlarından
beşikler vermişim nuha salıncaklar, hamaklar, havva anan dünkü çocuk sayılır, anadoluyum ben, tanıyor musun? utanırım, utanırım fukaralıktan, ele, güne karşı çıplak… Üşür fidelerim, harmanım kesat. kardeşliğin, çalışmanın, beraberliğin, atom güllerinin katmer açtığı, Şairlerin, bilginlerin dünyalarında, kalmışım bir başıma, bir başıma ve uzak. biliyor musun? binlerce yıl sağılmışım, korkunç atlılarıyla parçalamışlar nazlı, seher-sabah uykularımı hükümdarlar, saldırganlar,… Read More »
kıyıda, taşın üstünde oturmuş denize bakıyor kimse konuşmuyor onunla ne rüzgâr ne de izmir gün bitiyor ve lacivert sözcükler çekiliyor susuşların ipek ağıyla az ötede pasaport kahvesi – gel, bir bardak çay içelim diyor bütün gün beklenen bulut suya değiyor su zamana ve yalnız çakıltaşları değil aşınmakta olan batık bir gemi gibi uzaklaşırken ordan yakamozlar… Read More »