kadinlar sonbahar yapraklarini dokmeye baslar
titrek dudaklarinda sarisin bir keder
nabiz kaybolur kan susar dolasim yavaslar
sisli bir nebuloz gokte yazilmamis siirler
dargin sevgililer yalnizliklarina uzaklasiyor
anlasilmaz cocuklugun ortaokullarindan ders zilleri
kilitli defterlerde kurutulmus menekseler
tehlikeli yolculuklarin kanat cirpan mendilleri
sazdan saza azalan hicranli kocekceler
dunku delikanlilari yasliliga tasiyor
eylul sehirleri yagmurlu gurultulerle alir yerlerini
deniz kahvelerinde son kadehlerde bulutlar birikir
ilik bir aydinlikla yikayip yorgun ellerini
gorgulu ihtiyarlar bir bir ortaliktan cekilir
yaslandikca insan dunya baskalasiyor