Dost Bildiklerim

By | June 26, 2009

sanırım gündüzdü onlarla gecem
İçimde ümitti dost bildiklerim
ne zaman yıkılıp yere düştüysem
bırakıp da gitti dost bildiklerim

hepsi varken baharımda, yazımda;
kışın bir burukluk kaldı ağzımda
seneler senesi oysa gözümde
cihana eşitti dost bildiklerim

nerde o sözlere kandığım günler?
her gülen yüzü dost sandığım günler
acıdan kahrolup yandığım günler
ta canıma yetti dost bildiklerim

meydana çıkalı asıl çehreler
aydınlanmaz oldu artık geceler
yalanlar tükendi, indi maskeler
birer birer bitti dost bildiklerim

korkar oldum bana “dostum” diyenden
yoksa yok olandan, varsa yiyenden
ne onlardan eser kaldı ne benden
beni benden etti dost bildiklerim

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *