Category Archives: Sunay Akın

Dişi kuş

kuru bir ot gibi yaşıyorum gözlerden uzak patika bir yolun kıyısında tek suçum sap olmamak baltanın kanlı oyunlarına ama yine de umut dolu kalbim belki bir dişi kuş taşır beni diye daldaki yuvasına

Davet

dürüst olalım beyler ilk adım sizden sökün savaş gemilerinden can simitlerini

Görülmüştür

ne yak mektubun ucunu ne sevgini sayfalar dolusu dile getir zarfı kapatırken yalnız kuytu dudaklarını çokça değdir. — — —

Çocuk ve hüzün

i ne zaman bir çocuk ölse gözü evlerinde annesinin kavurduğu helvada kalır ii yoksul bir çocuk görsem yağmur altında üşüyen köprü olmak geçer hiç değilse içimden iii her akşamüstü oyuncakçı camekanından çocuk ellerinin izlerini siler

Giderken

bilerek mi yanına almadın giderken başının yastıkta bıraktiği çukuru güveniyordum oysa ben sevgimize vapur iskelesi ya da tren istasyonundaki saatin dogrulugu kadar beni senin gibi bir de annem terketmisti ki göbegimde durur onun yoklugundan bana kalan çukuru……..