Category Archives: Sezai Karakoç

Kav

otomobil birden çıkıyor yoldanbir deniz kıyısında duruyorbüyü bıçağı koparıyor onu gri harmanili kayalardanyalnız sırtlarından sezilen haçlı erleri kayalardankayalar kapatıyor onun arkasını somdüşünceyle şekerlendirilmedengünse eriyor yön yön van goghsu bir kırmızılıkkirazların ve güllerin tifoya kardeş çıkan rengikokuları bile kıpkırmızı olan günlerinve otomobilden inen sensin iki avcunda denizÇevrene üşüşen zeytin ağaçlarıarkandan ininler o kimlerdir ki avuçlarına gülüyoroluşa… Read More »

İlk

yanlış trenden indin seni şehrin aynasından geçirdilersana baktım yıllarca hep aynı özlem penceresindenyürüyen ve kaçan yalın ve çocuksu özlem penceresindendenize karşı küçüle küçüle giden evleriİnce ince karşılardın olağan karşılardınŞen dünya içinde şen dünya içinde bir avuç şen dünyaydın sen bahar bilgisi güneş rengi at soluğu ve senseni çağırıyorum geç gel ağlayan son bakireler içindenkadınlar taş… Read More »

Sessiz Müzik

sen kış güneşi misin yakarsın ısıtmazsın bir ırmağın ortası yoksa seni mi hatırlayacağım bu dünyada olup bitenlerin olup bitmemiş olması için ne yapıyorsun sizin evin duvarları taştan dumanı da mı taştan seni kız arkadaşlarından sevinç gözyaşları içinde Öpen olmayacak mı ezberlediğin şiir beklediğin adam

Şehrazat

sen gecenin gündüzün dışında sen kalbin atışında kanın akışında sen Şehrazat bir lamba bir hükümdar bakışında bir ölüm kuşunun feryadını duyarsın sen bir rüya geceleyin gündüzün sen bir yağmur ince hazin sen şarkılarca büyük hüzün sen yolunu kaybeden yolcuların üstüne bir ömür boyu yağan bir ömür boyu karşın sen merhamet sen rüzgar sen tiril tiril… Read More »

Tut

son kaya iniyor kuyu aydınlanıyor ses insanın derinlerde parlayan son isyan denemesi oluyor güzel İçimde yaman tutuk bir şair doğuyor tut elimden dosta düşmana karşı bir iyi konuşayım tut kulede saat kırılmasın geyikler sağır rüyalar boğuk olmasın son kıral ağlıyor, üstünde son kuş yoruluyor halkın kayıp annelere karşı saygısı yok tut elimden düşen tüyleri toplayalım… Read More »